Πατάει... πόδι στην οκτάδα

Πέτρου και Παύλου σήμερα, βοήθεια μας, και η εθνική μας ομάδα καλείται να ανταποκριθεί στην μεγαλύτερη, μετά το Euro το 2004, πρόκληση της σύγχρονης ιστορίας της. Την ημέρα λοιπόν που η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη των δύο μεγάλων και κορυφαίων Αποστόλων του Χριστού, οι παίκτες του Φερνάντο Σάντος, ως άλλοι απόστολοι του αθλήματος, βρίσκονται αντιμέτωποι με την υστεροφημία τους.

Δεν συμβαίνει συχνά, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα, να έχουν την δυνατότητα να βρεθούν στην φάση των οκτώ μιας μεγάλης διοργάνωσης, και δη του Μουντιάλ, έχοντας μάλιστα αντίπαλο όχι κάποια ομάδα φόβητρο αλλά μια στα μέτρα τους. Η σημερινή μας αντίπαλος μπορεί στην πρώτη φάση να εξέπληξε όλον τον κόσμο αφήνοντας εκτός νυμφώνος μεγαθήρια όπως η Ιταλία και η Αγγλία, αλλά ως ποδοσφαιρικό μέγεθος στην παγκόσμια κοινότητα του αθλήματος δεν μετράει ιδιαίτερα. Βρίσκεται στην 28η θέση στην κατάταξη της FIFA την ίδια ώρα που η Ελλάδα φιγουράρει στην 12η μπροστά από χώρες σαν την Ολλάνδια, την Ρωσία, το Μεξικό, την Γαλλία.

Τι περιμένουμε σήμερα στο ματς; Κλειστό παιχνίδι με διάθεση αναμονής και από τους δύο. Άλλωστε δεν είναι στοιχείο του τρόπο που παίζουν οι σημερινοί μονομάχοι το ποδόσφαιρο επιβολής ή πρωτοβουλίας. Η εθνική μας αναμένεται να παραταχθεί με την ίδια σύνθεση που πήρε την πρόκριση. Ο Καρνέζης κάτω από τα δοκάρια, αν και κατά την γνώμη μου είναι ρίσκο και ο Γλύκος μια χαρά τα κατάφερε, η ίδια αμυντική τετράδα που υπάρχει από την αρχή του τουρνουά, στο κέντρο Σάμαρης, Μανιάτης και Καραγκούνης και μπροστά Σαμαράς, σε ρόλο επιθετικού, Χριστοδουλόπουλος και Σαλπιγγίδης στα άκρα, ειδικά ο Λάζαρος εντυπωσίασε με την πειθαρχία του και την τακτική του συνέπεια. Η λογική λέει πως ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Σωστά αν και καμιά φορά ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα ορισμένες αλλαγές πρέπει να γίνονται. Στην προσεχή αναμέτρηση με την Κόστα Ρίκα με γνώμονα ότι αποτελεί νοκ- άουτ παιχνίδι και η διαχείριση θα είναι δεδομένα διαφορετική, μην αποκλείουμε το ενδεχόμενο παράτασης, ίσως θα έπρεπε να προστατευθεί, για ένα τουλάχιστον ημίχρονο, ο Γιώργος Καραγκούνης. Ο αρχηγός μας έχει καταπονηθεί πολύ παίζοντας συνεχόμενα ματς. Σε ένα παιχνίδι υπομονής που μπορεί να τραβήξει σε μάκρος ο Καραγκούνης είναι περισσότερο απαραίτητος όσο περνάει η ώρα παρά στην αρχή του ματς. Η Κόστα Ρίκα από την άλλη στηρίζεται στην επιθετική της τριάδα με Κάμπελ, Ρουίς και Μπολάνιος να θέλουν πολύ μεγάλη προσοχή, όπως και ο στόπερ Ντουάρτε που προωθείται και είναι πολύ επικίνδυνος στις στημένες φάσεις.

Εν κατακλείδι η ευκαιρία είναι μπροστά μας. Θα την αρπάξουμε; Νομίζω πως ναι. Οι παίκτες μας είναι σαφώς πιο έμπειροι σε τέτοια ματς, ειδικά σε νοκ- άουτ φάση μόνο οι Γερμανοί μας πέταξαν έξω πριν από δύο χρόνια, και πολύ πιο δύσκολα απ' ότι μαρτυρά το τελικό σκορ, όποτε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.